Placki ziemniaczane to moja ulubiona potrawa z dzieciństwa. Zawsze jadłam je ze słodką śmietaną i cukrem. Teraz stanowczo wolę je w towarzystwie sosu pieczarkowego albo kwaśnej, gęstej śmietany. Dzisiaj podaję Wam przepis podstawowy – tak się robiło placki w moim domu odkąd pamiętam. Smacznego 🙂

Składniki na około 12 placków:

• 0,5 kg ziemniaków
• jedna mała cebula
• 2 ząbki czosnku
• 1 jajko
• łyżka mąki ziemniaczanej
• sól, pieprz do smaku
• olej do smażenia

Obrane ziemniaki, cebulę i czosnek trzemy na tarce na drobnych oczkach lub w robocie kuchennym (w moim rodzinnym domu używało się sokowirówki).

Dodajemy płaską łyżeczkę soli (lepiej dać mniej i ewentualnie potem dosolić), odstawiamy na 5 minut.  Po tym czasie odlewamy nadmiar wody, którą wypuściły ziemniaki (możemy po prostu je odcedzić na sicie, lekko odciskając).

Dodajemy do ziemniaków mąkę, pieprz i jajko, mieszamy.

Na patelni rozgrzewamy olej (dosyć sporą ilość) i wykładamy łyżka placki. Nie powinny być zbyt grube – może to spowodować, że będą chrupiące na zewnątrz, ale za to surowe w środku.

Placki smażymy z dwóch stron, do momentu aż będą miały złoty kolor.

Pierwszy placek jest dla mnie często “testowym” – po jego spróbowaniu w razie potrzeby dodaję do masy soli i pieprzu.

Podstawowy przepis można śmiało modyfikować – ja bardzo lubię dodatek startego sera czy ostrej papryki 🙂